Λίγες μέρες πριν την Πρωτοχρονιά πεταχτήκαμε μια βόλτα μέχρι την Καβάλα. Η τελευταία φορά που είχα πάει ήταν πριν χρόνια και θυμόμουν ακόμη πόσο μου είχε αρέσει. Κάναμε τη βόλτα μας στην πόλη και κατά το μεσημέρι βρεθήκαμε στην περιοχή της Ελευθερούπολης περιμένοντας ένα φίλο να πάμε για φαγητό.
Μου πρότεινε μέχρι να μας συναντήσει να πάρουμε το δρόμο που οδηγεί στο χιονοδρομικό του Παγγαίου για να κάνουμε λίγο χάζι. Σ'εκείνο το δρόμο λοιπόν, πλάι σε ένα μοναστήρι, αντικρύσαμε τα ερείπια από το χωριό Παλιό Χορτοκόπι. Αφήσαμε το αμάξι, πήραμε τις φωτογραφικές και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στο εγκαταλελειμένο χωριό.
Σπίτι στο Παλιό Χορτοκόπι |
Ερείπια στο Παλιό Χορτοκόπι |
Ερείπια στο Παλιό Χορτοκόπι |
Όταν επιστρέψαμε το βράδυ στο σπίτι, έκανα μια έρευνα για το χωριό. Το Παλιό Χορτοκόπι ονομαζόταν παλιότερα Δράνοβα και κατοικούταν από Τούρκους που αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923. Αμέσως μετά στο χωριό εγκαταστάθηκαν Πόντιοι που έφυγαν από το δικό τους χωριό, το Χορτοκόπι του Πόντου. Ο οικισμός τελικά εγκαταλείφθηκε στη δεκαετία του '50 καθώς οι κάτοικοι ίδρυσαν το Νέο Χορτοκόπι στον κάμπο ανατολικά του Παγγαίου.
Έχοντας τις φωτογραφίες και τις πληροφορίες για την ιστορία του χωριού στα χέρια μου, τις δημοσίευσα στον λογαριασμό Flickr που έχω. Δεν πέρασαν παρά 3-4 ημέρες όταν είχα την πρώτη μου επικοινωνία στο Facebook από τον Μεχμέτ. Μου έγραψε ότι το ερειπωμένο χωριό που συνάντησα ήταν το χωριό των παππούδων του και μου ζητούσε να του στείλω όσο υλικό είχα στην κατοχή μου.
Κάπου εκεί ξεκίνησε η επικοινωνία μου μαζί του. Μου έδειξε φωτογραφίες από το χωριό που ζει τώρα η οικογένειά του, από τα παλιά σπίτια Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων που διατηρούνται ακόμη εκεί, και τη ζωή στο χωριό όπως ήταν τότε. Του είπα και για την καταγωγή της δικής μου οικογένειας από ένα χωριό κοντά στην Προύσα και συζητήσαμε για τις δυστυχίες των ανθρώπων όταν κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.
Όμορφη αλλά και πικρή μαζί η γνωριμία μου με τον Μεχμέτ. Ποιός ξέρει; Ίσως σε ένα από αυτά τα σπίτια κάποτε ζούσε ο παππούς του...
Κάπου εκεί ξεκίνησε η επικοινωνία μου μαζί του. Μου έδειξε φωτογραφίες από το χωριό που ζει τώρα η οικογένειά του, από τα παλιά σπίτια Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων που διατηρούνται ακόμη εκεί, και τη ζωή στο χωριό όπως ήταν τότε. Του είπα και για την καταγωγή της δικής μου οικογένειας από ένα χωριό κοντά στην Προύσα και συζητήσαμε για τις δυστυχίες των ανθρώπων όταν κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.
Όμορφη αλλά και πικρή μαζί η γνωριμία μου με τον Μεχμέτ. Ποιός ξέρει; Ίσως σε ένα από αυτά τα σπίτια κάποτε ζούσε ο παππούς του...
Πηγή: http://www.hortokopi.gr/pdf-files/Sabbas%20Mavridis.pdf