Τα δύσκολα περάσανε!

Έχουμε και λέμε:

20 άτομα μόνιμοι
14 γκεστ εμφανίσεις φίλων


Έφαγον εντός τριών ημερών εχθροπραξιών:
35 kg χοιρινό
12 kg κατσίκι
6 kg γαλοπούλα (η γέμιση απέτυχε και την φάγαμε άδεια)
4 kg κρέας ανάμικτο για σούπα
5 kg λουκάνικα εμπορίου
μερικά λουκάνικα γεμιστά από τα χεράκια μας
2 μπομπάρια (με την γέμιση που περίσσεψε)
μισό πρόβατο (φαγώθηκε ωσάν μεζές από δω κι από κει)
26 κρέπες
2,5 kg κεφαλογραβιέρα
μια μαρμίτα αυγολέμονο
6 πακέτα μακαρόνια
10 kg πατάτες
1 ταψί σπανακόπιτα
1 ταψί τυρόπιτα
2 βάζα τουρσί
14 καρβέλια ψωμί ζυμωτό
2 kg τζατζίκι
40 πίτες σπιτικές (σουβλάκια για τους νότιους)
1 1/2 τούρτα
3 kg χόρτα μαζεμένα
1 ταψί τηγανίτες με μέλι και καρύδια για πρωινό
σαλάτες για τη δίαιτα
μανταρίνια-πορτοκάλια

Από γλυκά:

1 ταψί καρυδόπιτα
1 ταψί ρεβανί
1 ταψί εκμέκ
1 ταψί μπουγάτσα
7 kg δίπλες
6 kg μελομακάρονα
2 kg κουραμπιέδες
2 χριστόψωμα ζακυνθινά
ένας κορμός (μισός βασικά, ο υπόλοιπος επεστράφη)
μερικές καριόκες και σοκολατάκια ξέμπαρκα


Ήπιον:
12 kg τσίπουρο
30 kg κρασί (τουλάχιστον, οι ακριβείς εκτιμήσεις ποικίλλουν)
σόδες και κοκακόλες light

Φωτό: World Economic Forum/Severin Nowacki

ΔΕΝ ΣΕ ΧΑΛΑΣΕ ΑΓΚΕΛΑ!!!

Μετά από αυτά να σας ευχηθώ καλό υπόλοιπο γιορτών και καλή χρονιά. Η προβατίνα θα εκπέμψει ξανά σε έναν μήνα εκτός συγκλονιστικού απροόπτου από την αγκαλιά του συντρόφου Σαρκοζύ. Πολλά φιλιά και να προσέχετε!

Honeymoon in Vovousa

Με ψιλή βροχούλα

...και πρωινό καφέ στο τζάκι!

Ήρθε η ώρα μου...

Τελικά δεν τη γλίτωσα, θα την πάρω την προβατίνα μου αύριο!

Κι ένα ωραίο τραγουδάκι για την θάλασσα που την παράτησες για να τρέχεις μαζί μου στα βουνά!

Τ'αδειάσαμε το σπίτι

...και αφήσαμε πίσω και τα καλά και τα κακά του. Τα καλά όμως μας ενδιαφέρουν περισσότερο!

Το δέλτα του Γαλλικού που έβγαινα βόλτες τα απογεύματα και χάζευα τα πουλιά.

Το άλλο, του Αξιού για φωτοεξορμήσεις:

Μα πιο πολύ τα ηλιοβασιλέματα!

Όσο για την Σαλονίκη; Είμασταν από μακριά κι αγαπημένοι!

Το χωριό μου (ένα από τα πολλά δηλαδή)

Η φαμίλια μου (και από τις δύο μεριές) είχε πάντα το κουσούρι να μετακινείται, άλλοτε ηθελημένα και άλλοτε με το ζόρι. Έτσι, όταν η οικογένεια του πατέρα μου έφυγε από την Μικρά Ασία πήγαν και εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη και έζησαν για χρόνια σε ένα χωριουδάκι ονόματι Αγία Σεμνή. Μην περιμένετε και πολλά πράγματα. Καμμιά δεκαριά σπιτάκια που αφέθηκαν σταδιακά για χάρη του μεγαλύτερου χωριού εκεί δίπλα.

Αγία Σεμνή

Στα δεξιά το πρώην καφενείο

Και το δικό μας το σπιτάκι...

"Έχω μια αλοιφή που θα στο κάνει καινούργιο!"

Η εκκλησία καλοσυντηρημένη

Και μια καλλιτεχνία!

Πλέον δύο οικογένειες έχουν επιστρέψει στο χωριό, ας ελπίσουμε να ακολουθήσουν κι άλλες!

Εδώ είμαστε:

View Agia Semni in a larger map

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Ξύλα εσείς; Ξύλα κι εγώ!

Στις Αρρένες...

...και στη Σαμαρίνα!

Όποιος ακόμη δε ζεστάθηκε, να πάει εδώ κι εδώ!

Φθινοπώριασε

Πριν από έναν χρόνο ακριβώς είχαμε πάει εκδρομή στο Πάικο με στόχο την κορυφή Καντάστι. Το βουνό, διάσημο για τα δάση του, μας επιφύλαξε την ομορφότερη υποδοχή!

Οξυές από χρυσάφι...

...και στα πόδια μας ένα χαλί από φύλλα!

Η θέα προς τα νότια από την κορυφή με τα πρώτα χιόνια:

Περιγραφή της διαδρομής εδώ.

Χάρτης και εναλλακτική διαδρομή εδώ. 

Άντε, προλαβαίνετε!

Τίτλο δε βρίσκω

Μυστήρια η βδομάδα που πέρασε. Χαρές και λύπες, άγχος και ηρεμία, τρεχάλα και βαρεμάρα, εντάσεις και χαμόγελα. Θυμάμαι που πριν δυο χρόνια με τον Μήτσο βολοδέρναμε πάνω στην Τύμφη.

Ανθρώπους δε συναντούσαμε, είχαμε το βουνό σχεδόν για πάρτη μας και ο μόνος ήχος που ακουγόταν ήταν οι κουδούνες από τα πρόβατα όταν τα ξανασυναντούσαμε στο τέλος της ημέρας.

Αυτό είναι το σωστό γιατρικό.

Αστράκα

Μιας και είχαμε μια σχετική κουβεντούλα σήμερα με τον Σκύλο, είπα να βάλω μερικές φωτογραφίες της πολυαγαπημένης Αστράκας.

Όπως φαίνεται ανεβαίνοντας προς το καταφύγιο.

Οι πύργοι από το Μικρό Πάπιγκο

Οι πύργοι από ψηλά

Η Αστράκα από τους πύργους...

...και από τη Λάκκα του Τσουμάνη

Το κοπάδι βόσκει εκεί κοντά.

Θα την ξανασυναντήσουμε εδώ:

View Αστράκα in a larger map

Πόσο κάνει 3x3;

...ή εναλλακτικά, όταν βρισκόμαστε σε τόπους προσκυνήματος!

Οι φετινές διακοπές...

...ήταν απαίσιες. Σκέτο χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Τετράστερο τουλάχιστον ξενοδοχείο δεν υπήρχε, αναγκαστήκαμε να την βγάλουμε δέκα μέρες σε αντίσκηνο. Ένα lounge-cafe η Βωβούσα δεν έχει και έπρεπε είτε να σαπίζουμε όλη μέρα στα γρασίδια, είτε να περπατάμε σαν τα χαμένα μέσα στα δάση.

Τα ρημάδια τα μαυρόπευκα σου κρύβουν συνέχεια τον
γλυκό καλοκαιρινό ήλιο.

Για το ποτάμι τι να πεις; 20 μέτρα από το αντίσκηνο, όλη μέρα φασαρία με τα νερά να τρέχουν. Άσε που μας έφερνε και κατούρημα το βράδυ.

Σιγά τον Αωό. Στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου
οι μπύρες κρύωναν περισσότερο.

Παραλίες της προκοπής; Σε γέλασαν αναγνώστη μου! Έπρεπε να οδηγάμε για ώρες σε χωματόδρομους, να σπάμε τα αμάξια μας, να καβαλάμε Unimog και από πάνω να περπατάμε κιόλας για να βρεθούμε σε κάτι στριμόκωλα μέρη με παγωμένα νερά, χωρίς μια αμμουδία και ούτε ένα beach-bar! Μόνο κάτι κωλοπούλια ακούγονταν.

Ούτε δυο λεπτά μπάνιο δεν μπορούσες να κάνεις με
τον καταρράκτη να ρίχνει νερά από πάνω σου.

Σιγά την παραλία. Χάθηκε λίγη αμμουδιά;

Άντε να χωρέσουμε δέκα νοματαίοι με άλλα τόσα κουτσούβελα μέσα σ'αυτήν την τρύπα.

Το βράδυ; Παγωνιά. Μακριά ρούχα, μάλλινα φανελάκια, σκελέες, γάντια, ισοθερμικά. Τη μία μέρα μάλιστα έβρεξε κίολας, μες το κατακαλόκαιρο! Αναγκαστικά έπρεπε να τρώμε τα λεφτά μας στα τσίπουρα μπας και ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας.

Η μπόρα μας κατέστρεψε τις διακοπές.

...άσε που όλη η υπόλοιπη παρέα ήταν Αθηναίοι! ΚΑΤΑΝΤΙΑ!


Τα λέμε του χρόνου μάγκες!

Ποια Χαλκιδική ρεεεεεεεεεεεεεεεε!

Επιστροφή στην πραγματικότητα

Κλειστόν

Τα πράγματα είναι σχεδόν έτοιμα για την αυριανή αναχώρηση. Θα στήσουμε το τσαντίρι κάπου εκεί κοντά:

Να πάω να ξαναδώ το σπιτάκι που μ'αρέσει:

Ίσως ανέβω κι εκεί:

Σίγουρα όμως θα δω πολλά τέτοια:

Να είστε φρόνιμοι!

Ανεβαίνουμε!

Όλοι οι πεινασμένοι μερακλήδες εδώ μαζεύονται!

...και όχι μόνο οι πεινασμένοι, αλλά γενικά οι μερακλήδες!

Άντε περαστικά μας.

Ανατροπή σχεδίων

...αλλού γι'αλλού καταλήξαμε τελικά.


View Vovousa in a larger map

Για καμμιά βδομάδα εκεί θα κοπροσκυλιάζουμε. Ας αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Ηλιοτρόπια

Στη βόλτα μας γύρω από τις λίμνες Κορώνεια και Βόλβη είδαμε και ηλιοτρόπια!


...και ήταν πολλά...

...πάρα πολλά!

Συνταγή

Την Κυριακή έφαγα κουνέλι στη σούβλα με γέμιση τυρί και προβατίνα. Έχουμε ξεφύγει μου φαίνεται...

Στα χωριά των Γιουρούκων

Πριν από αρκετούς μήνες διάβασα αυτό το μικρό άρθρο το οποίο μου τράβηξε το ενδιαφέρον:

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/04/blog-post_25.html

Η ύπαρξη εγκαταλελειμένων χωριών τόσο κοντά στη Θεσσαλονίκη ήταν το ιδανικό έναυσμα για μια ωραία καλοκαιρινή βόλτα! Έτσι, η προηγούμενη Κυριακή μας βρήκε να ανηφορίζουμε από τον Περιστερώνα προς τον μικρό οικισμό Πλατεία. Οι στροφές του δρόμου πολλές αλλά η θέα από ψηλά προς τη λίμνη Βόλβη μας αποζημίωνε.

Φτάσαμε στην Πλατεία. Λίγα σπίτια, αποκομμένα από κάθε άλλο οικισμό, άσφαλτος δεν φτάνει ακόμη ως εκεί αλλά το χωριό δείχνει απρόσμενα ζωντανό! Συνεχίζουμε στο δρόμο και πλέον κατηφορίζουμε προς Ζαγκλιβέρι. Είχα βάλει σημάδι ένα κτίριο από το Google Earth. Όταν το βρίσκαμε θα έπρεπε να στρίψουμε αριστερά σε διασταύρωση για να βγούμε στα χαλάσματα. Θες όμως η ομορφιά του τοπίου, θες η ευχάριστη κουβέντα, ξεχαστήκαμε και τη χάσαμε. 

Λιβάδια μετά την Πλατεία

Plan B λοιπόν! Επίσκεψη στην όμορφη πλατεία στο Ζαγκλιβέρι, αραλίκι κάτω από τον πλάτανο και καφεδάκι. Εκεί βρήκαμε κόσμο να ρωτήσουμε και να μας δώσουν οδηγίες για το πώς θα βγούμε στο Κιζιλί. Μας είπαν να βρούμε τη διασταύρωση προς το χωριό Αδάμ και να πάμε αριστερά μέσα στα χωράφια. Στο σημείο που ο αγροτικός σχηματίζει ένα Τ, φεύγουμε δεξιά και συνεχίζουμε μέχρι να βρούμε τα χαλάσματα μετά από 5 λεπτά περίπου.

Κιζιλί

Κιζιλί

Το Κιζιλί, όπως και τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής, πρωτοκατοικήθηκαν από Γιουρούκους (Yörük) νομάδες που εξαπλώθηκαν από την Ανατολία προς τα νότια Βαλκάνια τον 15ο αιώνα. Οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν με την ανταλλαγή των πληθυσμών και στη θέση τους εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την ανατολική Θράκη, ενώ το χωριό μετονομάστηκε σε Παρθένιο. Δυστυχώς και οι νέοι του κάτοικοι το άφησαν σταδιακά μετά τα μισά του προηγούμενου αιώνα για να κατεβούν στον κάμπο. 

Μετά την επίσκεψή μας στο Κιζιλί, σειρά είχε άλλο ένα χωριό της περιοχής, με την ίδια ιστορία: το Σουφλαρί (μετέπειτα Αγγελοχώρι), το οποίο συναντάμε πάνω στο δρόμο πηγαίνοντας προς τη Νέα Απολλωνία.

Σουφλαρί

Σουφλαρί

Κι εδώ τα σπίτια βρίσκονται διασκορπισμένα στους λόφους της περιοχής και δεν πρόκειται για χωριό με την κλασική του έννοια αλλά για οικισμό. Συνολικά τα χωριά των Γιουρούκων φαίνεται ότι βρίσκονταν μέσα στο τρίγωνο που σχηματίζουν η Πλατεία (πρώην Αλανλή), το Ζαγκλιβέρι και η Νέα Απολλωνία. Σίγουρα θα επιστρέψω σύντομα για περισσότερη επιτόπια έρευνα!

Τα χωριά στον χάρτη:

View Yoruk villages in a larger map