Μυστήρια η βδομάδα που πέρασε. Χαρές και λύπες, άγχος και ηρεμία, τρεχάλα και βαρεμάρα, εντάσεις και χαμόγελα. Θυμάμαι που πριν δυο χρόνια με τον Μήτσο βολοδέρναμε πάνω στην Τύμφη.
Ανθρώπους δε συναντούσαμε, είχαμε το βουνό σχεδόν για πάρτη μας και ο μόνος ήχος που ακουγόταν ήταν οι κουδούνες από τα πρόβατα όταν τα ξανασυναντούσαμε στο τέλος της ημέρας.
Χωρίς να έχω κάνει ολόκληρη την κλασική διάσχιση της Τύμφης (μόνο κομμάτια της και από τις δύο πλευρές), είμαι σίγουρος ότι αυτή αξίζει περισσότερο σαν διαδρομή και είναι λιγότερο κοπιαστική. Μόνο μειονέκτημα η ελλειπής σήμανση σε κάποια σημεία.
Μπελόη μεριά, ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως το σωστό γιατρικό.
Είναι πέρα από τη Μπελόη και το Μέγα Λάκκο, πάνω από τη Βρύση του Μπαμπά, κοντά στα Κουκκουλιώτικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήθενκς. Προσπαθώ να την κάνω τη γύρα αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να έχω κάνει ολόκληρη την κλασική διάσχιση της Τύμφης (μόνο κομμάτια της και από τις δύο πλευρές), είμαι σίγουρος ότι αυτή αξίζει περισσότερο σαν διαδρομή και είναι λιγότερο κοπιαστική. Μόνο μειονέκτημα η ελλειπής σήμανση σε κάποια σημεία.
ΑπάντησηΔιαγραφή