Αναγνωριστικές μπαλιές

...κι έτσι το Σαββάτο που μας πέρασε μπήκαμε στο αμάξι (λίγο αργά, πάλι δεν σηκωνόμουν) για να κάνουμε μια πρώτη βόλτα προς τα βορειοδυτικά και την περιοχή των Cévennes, να δει λίγο πραγματικό βουνό το μάτι.

Μετά από κανένα δίωρο στον δρόμο φτάσαμε στο Soudorgues και ετοιμαστήκαμε για την βόλτα. Τρεις ώρες έλεγε το βιβλιαράκι ότι παίρνει η διαδρομή που κυκλώνει την κοιλάδα του μικρού χωριού, μια χαρά θα μας έβγαινε για να φάμε το κατιτίς μόλις τελειώσουμε και να κατευθυνθούμε προς κάποια ακροποταμιά για μπανάκι.

Όμορφη διαδρομή σε ομαλά και σκιερά μονοπάτια με τα λουλούδια να έχουν γεμίσει τον τόπο. Δύο στάσεις κάπου στα μισά, η πρώτη σε μνημείο των εκεί αντιστασιακών και η δεύτερη σε παρακείμενη κερασιά που έκανε το λάθος να πεταχτεί μπροστά μας. Πρόσφατα είχα διαβάσει ότι η κατανάλωση κόκκινων φρούτων συμβάλλει στην καταπολέμηση των μυικών πόνων. Βεβαιωθήκαμε ότι δεν θα αντιμετωπίσουμε τέτοιο θέμα!

Εκεί λοιπόν που φαινόταν ότι για άλλη μια φορά θα κάνουμε διαδρομή σε χρόνο μικρότερο από τον αναφερόμενο στην περιγραφή, χαθήκαμε ελαφρώς (τι περίεργο).

Μεγάλε την βγάζεις που την βγάζεις την φωτό, δεν κοιτάς και στον χάρτη
να δεις πού είναι αυτό το μέρος;

Την πατήσαμε λόγω όμοιας σηματοδότησης, κίτρινα σημάδια το μονοπάτι μας, κίτρινα και το γειτονικό στο οποίο κάποια στιγμή περάσαμε. Μεταβολή και αναζήτηση τρόπου να διορθώσουμε το λάθος μας οδηγούν στο μικρό-σπίτι-στο-δάσος όπου μας καλοσωρίζουν ο τριάντα-something Βέλγος πατέρας με τον τετράχρονο καμικάζι που έχει για γιο και το λαμπραντόρ τους. 

"Καλημέρα, καλησπέρα, ευχαριστώ" μας λέει με άπταιστη προφορά μιας και, όταν ζούσε ακόμη στο Βέλγιο, είχε για δύο χρόνια ελληνίδα γκόμενα. Μας κατεβάζει κόβοντας κάθετα την πλαγιά μέσα από κάτι αγκάθια που ακόμη έχουμε τα σημάδια τους. Στην άσφαλτο μας αποχαιρετούν και συνεχίζουμε το τελευταίο κομμάτι ως το αμάξι.

Εκεί στο παρκάκι τρώμε το κατιτίς που λέγαμε και τραβάμε για πίσω ακυρώνοντας το μπάνιο. Ο ουρανός έχει συννεφιάσει, ψύχρανε και η ώρα πέρασε. "Την επόμενη βδομάδα να ξανάρθουμε" μου λέει κατά την επιστροφή. Το αντίσκηνο ήδη περιμένει πίσω από την πόρτα!