Ξύπνημα με το πάσο μας σήμερα μιας και η Κυριακάτικη βόλτα ξεκινούσε από την πόρτα του σπιτιού. Βουρ στο δρομάκι που φεύγει προς τα πίσω, κόψιμο μέσα από τα αμπέλια (δεν βάζουν περιφράξεις εδώ και βοηθάει) και κατευθείαν στους δρόμους και τα μονοπάτια που έχουν τα πουρναροτόπια (
Garrigues τα λένε εδώ) πίσω από το χωριό. Στόχος μας να φτάσουμε στο μοναστήρι της Sainte-Baume που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από εδώ και επιστροφή κάνοντας μια κυκλική διαδρομή μέσα από τα γειτονικά χωριά.
Ο καιρός ηλιόλουστος αλλά ο παραδοσιακός πλέον βοριάς έδινε ρέστα με ριπές ως 95km/h! Ευτυχώς σε πολλά σημεία είμασταν καλυμένοι κι έτσι η διαδρομή των 16 και βάλε χιλιομέτρων με συνολική υψομετρική 131 ολόκληρα μέτρα έγινε σε περίπου 3:30 ώρες. Δεν προσμετράται βέβαια ο χρόνος που ξοδεύτηκε για κατανάλωση τοπικού τυριού με συνοδεία αλλαντικού στα παγκάκια κάτω από το μοναστήρι, ούτε ο χρόνος για την γρήγορη κατανάλωση τονωτικού ποτού (μπύρας) στο μικρό εστιατόριο του Lirac.
Η διαδρομή στο mapmywalk:
Μετά την κόπωση που επήλθε ήταν απαραίτητο ένα καλό γεύμα με συνταγή ξεπατικωμένη μερικώς από εκείνον τον σαλιάρη τον Άγγλο.
Απαραίτητα υλικά:
-Πολύχρωμα καρότα (και με ένα χρώμα γίνεται αλλά δεν έχει πλάκα).
-Μικρές πατάτες (εως πολύ μικρες).
-Κρεμμύδι-σκόρδο.
-Θυμάρι-δεντρολίβανο.
-Γρουν.
-Αλατοπίπερα φυσικά.
Πλένουμε καλά τα καρότα και τις πατάτες και τα βάζουμε στη γάστρα με το κρεμμύδι (κομμένο στη μέση), 3-4 σκελίδες σκόρδο, τα μυρωδικά και λίγο λαδάκι. Το πετάμε στον φούρνο να βασανίζεται. Όταν είναι σχεδόν έτοιμο, ρίχνουμε βούτυρο σε τηγανάκι και ψήνουμε τα κομμάτια από το χοιρινό. Μόλις γίνουν τα βγάζουμε, σβήνουμε με πολύ λίγο κόκκινο, αδειάζουμε μέσα το ζουμί που βγάλαν τα λαχανικά και ρίχνουμε λίγο αλεύρι για να δέσει. Καλή όρεξη!
