Στο Σούφλικα τον Αύγουστο (Μέρος 2ο)

Το επόμενο πρωί είχα ένα από τα ωραιότερα ξυπνήματα που μπορώ να θυμηθώ. Η προηγούμενη ημέρα ήταν ιδιαίτερα κουραστική, κοιμηθήκαμε βαριά αλλά ο ύπνος ήταν παραπάνω από χορταστικός. Το πρωινό στον ξενώνα της Γράμμουστας πολύ ωραίο και μετά ακολούθησε ζεστό καφεδάκι με θέα τις πρώτες αχτίδες να πέφτουν πάνω στην κορυφή της Σκίρτσης. Τέλεια!

Η Σκίρτση το πρωί

Τα μόνα μας προβλήματα; Τα διαλυμμένα μου πόδια, ο ψημένος από τον ήλιο συνοδοιπόρος και η κούραση της πρώτης ημέρας. Αναγκαστικά εγκαταλείψαμε το πολύ φιλόδοξο σχέδιο για πορεία από λίμνη Γκιστόβα και 2520 και αποφασίσαμε να πάρουμε την απευθείας διαδρομή προς την Αετομηλίτσα. Μετά από τις οδηγίες που λάβαμε ξεκινήσαμε για τον δρόμο της επιστροφής.

Η διαδρομή δεν ήταν και πολύ συγκεκριμένη. Η πορεία που πρέπει να ακολουθήσει κανείς είναι μια ουσιαστικά μια μακριά τραβέρσα που ξεκινάει απέναντι από τη Γράμμουστα και καταλήγει στον αυχένα που ενώνει τις κορυφές Σκίρτση και Κιάφα. Μονοπάτι υπάρχει αλλά οι πολλές γιδόστρατες μπορούν να σε κάνουν να το χάσεις. Αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία βέβαια εφόσον διατηρείς σωστό προσανατολισμό στην πορεία.

Το μονοπάτι με τη Σκίρτση στο βάθος

Έτσι, μετά από μια μακριά ανάβαση φτάσαμε στον αυχένα και δε μας έμενε παρά να κατηφορίσουμε την μεγάλη πλαγιά προς την Αετομηλίτσα. Πάνω στον αυχένα δυο βοσκοί μας συμβούλεψαν να μην ακολουθήσουμε το μονοπάτι αλλά να κατηφορίσουμε από την ανατολική πλευρά για να περάσουμε και από μια ωραία βρύση. Δυστυχώς αυτή η άτιμη η πλαγιά είναι πολύ κακοτράχαλη και μας έκανε να βλαστημίσουμε μέχρι να φτάσουμε στο χωριό αλλά όλα αυτά τα ξεχάσαμε μόλις προσπεράσαμε το πρώτο σπίτι.

Η κορυφή Κιάφα

Η διαδρομή της δεύτερης μέρας είχε μήκος κοντά στα 15χλμ.

Έχω γράψει μια ελαφρώς διαφορετική περιγραφή της διαδρομής εδώ:

http://www.oreibasia.gr/forum/showthread.php?t=4869

και οι φωτογραφίες βρίσκονται επίσης εδώ:

http://www.flickr.com/photos/dkilim/sets/72157624893207674/

Στο Σούφλικα τον Αύγουστο (Μέρος 1ο)

Μιας και η πρώτη γεύση εδώ πέρα ήταν από Γράμο λέω να παραμείνω εκεί, άλλωστε είναι και το αγαπημένο μου βουνό.

Μετά από τις πρώτες μου εξορμήσεις σε κάποιες κορυφές του Γράμου είχε έρθει η σειρά του Σούφλικα (2146m). Ο Σούφλικας δεν είναι κάποιο από τα διάσημα σημεία του βουνού και είναι κάπως απομονωμένος για τους πεζοπόρους, δηλαδή ιδανικός για τα γούστα μου.

Το ξεκίνημα έγινε πρωί Σαββάτου από την Αετομηλίτσα μετά από καφεδάκι στον καινούργιο ξενώνα του χωριού με ιδανικό καιρό. Η ανάβαση ξεκίνησε λίγο έξω από το χωριό, σε χωματόδρομο που ξεκινάει δίπλα σε μια μικρή εκκλησία. Ο δρόμος ήταν συνεχώς ανηφορικός και περνούσε από την νοτιοανατολική πλευρά της κορυφής Μαύρη Πέτρα μέχρι να φτάσει στο αλπικό λιβάδι που ονομάζεται Πάτωμα. Η εναλλαγή της εικόνας στην ανάβαση εκπληκτική. Από τη διάσχιση ενός άγριου, σχεδόν σεληνιακού, τοπίου στη Μαύρη Πέτρα ξαφνικά περνάς σε ένα φιλόξενο και δροσερό μέρος όπως το Πάτωμα.

Πλάι στη Μαύρη Πέτρα

Στο Πάτωμα

Από εκεί συνεχίσαμε με κατεύθυνση βόρεια πάνω στο δρόμο, διασχίζοντας πότε φιλόξενα και πότε άγρια τοπία, μέχρι που φτάσαμε στη Στάνη Λάμπρου. Είμασταν πια κάτω από τον Σούφλικα, έτοιμοι για την τελική ανάβαση. Φτάσαμε στην κορυφή περίπου μια ώρα μετά, προσεγγίζοντάς την από τα νότια.

Σούφλικας

Η κορυφή κοσμείται από δύο αμπριά, υπολείμματα του Εμφυλίου και έχει καταπληκτική θέα στη γύρω περιοχή. Ανατολικά απλώνονται τα μεγάλα δάση προς την Καστοριά, ενώ δυτικά βλέπουμε όλες τις ψηλές κορυφές του Γράμου.

Ξεκούραση στην κορυφή

Η θέα από την κορυφή του Σούφλικα προς τα νότια και δυτικά

Μετά από την απαραίτητη ξεκούραση, κατεβήκαμε την κορυφή από ένα λούκι και βρεθήκαμε στη Στάνη Λάμπρου και πάλι. Από το σημείο αυτό ξεκινάει νέος χωματόδρομος σε πολύ κακή κατάσταση που συνεχίζει κατηφορικά δίπλα σε όμορφο δάσος και τελικά καταλήγει στη Γράμμουστα, όπου και διανυκτερεύσαμε.

Την πρώτη μέρα διασχίσαμε περίπου 20χλμ διαδρομής, τα οποία καλύψαμε σε 9:30 ώρες. Κάποιος πιο έμπειρος στην περιοχή σίγουρα θα κάνει κοντά στις 7.



View Souflikas in a larger map