Το επόμενο πρωί είχα ένα από τα ωραιότερα ξυπνήματα που μπορώ να θυμηθώ. Η προηγούμενη ημέρα ήταν ιδιαίτερα κουραστική, κοιμηθήκαμε βαριά αλλά ο ύπνος ήταν παραπάνω από χορταστικός. Το πρωινό στον ξενώνα της Γράμμουστας πολύ ωραίο και μετά ακολούθησε ζεστό καφεδάκι με θέα τις πρώτες αχτίδες να πέφτουν πάνω στην κορυφή της Σκίρτσης. Τέλεια!
 |
| Η Σκίρτση το πρωί |
Τα μόνα μας προβλήματα; Τα διαλυμμένα μου πόδια, ο ψημένος από τον ήλιο συνοδοιπόρος και η κούραση της πρώτης ημέρας. Αναγκαστικά εγκαταλείψαμε το πολύ φιλόδοξο σχέδιο για πορεία από λίμνη Γκιστόβα και 2520 και αποφασίσαμε να πάρουμε την απευθείας διαδρομή προς την Αετομηλίτσα. Μετά από τις οδηγίες που λάβαμε ξεκινήσαμε για τον δρόμο της επιστροφής.
Η διαδρομή δεν ήταν και πολύ συγκεκριμένη. Η πορεία που πρέπει να ακολουθήσει κανείς είναι μια ουσιαστικά μια μακριά τραβέρσα που ξεκινάει απέναντι από τη Γράμμουστα και καταλήγει στον αυχένα που ενώνει τις κορυφές Σκίρτση και Κιάφα. Μονοπάτι υπάρχει αλλά οι πολλές γιδόστρατες μπορούν να σε κάνουν να το χάσεις. Αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία βέβαια εφόσον διατηρείς σωστό προσανατολισμό στην πορεία.
 |
| Το μονοπάτι με τη Σκίρτση στο βάθος |
Έτσι, μετά από μια μακριά ανάβαση φτάσαμε στον αυχένα και δε μας έμενε παρά να κατηφορίσουμε την μεγάλη πλαγιά προς την Αετομηλίτσα. Πάνω στον αυχένα δυο βοσκοί μας συμβούλεψαν να μην ακολουθήσουμε το μονοπάτι αλλά να κατηφορίσουμε από την ανατολική πλευρά για να περάσουμε και από μια ωραία βρύση. Δυστυχώς αυτή η άτιμη η πλαγιά είναι πολύ κακοτράχαλη και μας έκανε να βλαστημίσουμε μέχρι να φτάσουμε στο χωριό αλλά όλα αυτά τα ξεχάσαμε μόλις προσπεράσαμε το πρώτο σπίτι.
 |
| Η κορυφή Κιάφα |
Η διαδρομή της δεύτερης μέρας είχε μήκος κοντά στα 15χλμ.
Έχω γράψει μια ελαφρώς διαφορετική περιγραφή της διαδρομής εδώ:
και οι φωτογραφίες βρίσκονται επίσης εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου