Ώρα για ψώνια

Σήμερα το πρωί πεταχτήκαμε μέχρι το Pont-Saint-Esprit που έχει καλή σαββατιάτικη αγορά για να κάνουμε τα ψώνια της εβδομάδας.

Λαχανούμπες

Πράσα, σέσκλα, σπανάκια μπας και χορτάσω

72 τύποι καρότα (εμείς είχαμε ήδη πάρει από τα
παραδοσιακά ολλανδικού τύπου)

Μετά από προσεκτική επιτόπια ανάλυση αποφανθήκαμε
ότι το παραπάνω είναι φτιαγμένο από πεταλίδες

Χωρίς σχόλιο οι παραπάνω...

Η τελευταία τραβήχτηκε στο σπίτι. Ψωμί, μπρι, ροκφοροειδές, chabichou, σαλαμοειδή με πάπρικα και κάτι άλλα σάπια. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θα κάνουν μέρες να τελειώσουν και να πάω για αναγόμωση...

Επιτέλους έξω

Σήμερα βγήκαμε να κάνουμε την πρώτη μας βόλτα στο χωριό αφού πλέον η θερμοκρασία το επιτρέπει. Από εκεί που δεν έβλεπες ψυχή τις προηγούμενες μέρες, ξαφνικά από το πουθενά ξεπηδούσαν δρομείς, ποδηλάτες, κάτι εντουράδες και η γειτόνισσα που έβγαλε την καρέκλα της στον δρόμο και λιαζόταν.

Αφού κάναμε κάτι ψώνια ξεκινήσαμε να ανεβούμε στο κάστρο που είναι πάνω από το χωριό. Castellas το λένε οι ντόπιοι, από την παλιά διάλεκτο του νότου της Γαλλίας (μια εισαγωγή για τη γλώσσα εδώ και περισσότερες πληροφορίες για την "εξαφάνισή" της χάριν της ομοιομορφίας του πληθυσμού εδώ).

Castellas

Πρώτα φτάσαμε στη μεγάλη εκκλησία που βρίσκεται στη ρίζα του λόφου και περάσαμε από τις καμάρες που κάνει πάνω από τον δρόμο.

Μετά από κανένα πεντάλεπτο φτάσαμε και στο κάστρο. Ήταν ήδη εκεί δυο φαμίλιες με τα μικρά τους  τα οποία σκαρφάλωναν σε κάθε πιθανή γωνιά και γκρέμιζαν κάθε πέτρα που προεξείχε.

Το Saint Victor από ψηλά

Αυτήν την φωτό θα την ξαναβγάλω το καλοκαίρι που θα έχουν τουμπανιάσει τα αμπέλια!

Θα φορεθεί πολύ το κάστρο το καλοκαίρι. Ωραίο σημείο για δροσιά μου φάνηκε. Μετά από αυτά κατεβήκαμε για να πάμε να φάμε γιατί κουραστήκαμε! Σταμάτησα και για μια τελευταία φωτό κοντά στο σπίτι.

Την δική μου τη μάνα Ευθυμία την λένε. Την κυρία δεν την έχω
γνωρίσει. Ωραίο άγαλμα της φτιάξαν πάντως!

Γευστικές υπερβάσεις

Ο αέρας και το κρύο δε λεν να κοπάσουν έξω, οι σωλήνες του νερού δε λεν να ξεπαγώσουν οπότε καινούριες βόλτες γιοκ! Αντ'αυτού θα βάλω τρεις φωτογραφίες από ένα σατανικό έδεσμα που συνάντησα τις πρώτες μέρες εδώ και ήταν ζήτημα τιμής να το δοκιμάσω. 

Όταν είναι στα κουπάκια τους δεν
φαίνονται και πολύ ελκυστικά...

Όταν βγουν κεντρίζουν την περιέργεια...

...όταν ανοίξουν στη μέση ψάχνεις μανιασμένα το ψωμί!

Υπόψιν ότι το ζελεδάκι δεν είναι από λίπια αλλά είναι συνήθως κάποιος ζωμός λαχανικών μετά την προσθήκη ζελατίνης.

Τσοκορέλο αυτό ήταν για σένα!