I am angry

Όπως γράφω και στα δεξιά του blog, έχω ένα θεματάκι με το να μου βουτάνε φωτογραφίες. Στο flickr μου έχω κανένα τριχίλιαρο ανεβασμένες. Δεν είμαι ούτε επαγγελματίας ούτε τίποτα τέτοιο. Μου αρέσει η διαδικασία και τις αναρτώ για φίλους, γνωστούς και όποιον άλλον θέλει να τις δει. Για τον λόγο αυτό έχουνε όλες άδεια χρήσης CC (Attribution-NonCommercial-ShareAlike). Για όσους δεν γνωρίζουν: πάρτην και κάντην ό,τι θες φτάνει να μη βγάλεις κέρδος, να αναφέρεις πάντα τον δημιουργό και αν την αλλάξεις με κάποιον τρόπο να την διαθέσεις με τη σειρά σου κάνοντας χρήση της ίδιας άδειας.

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι έχουν σεβαστεί τους παραπάνω κανόνες. Μια φορά τον μήνα περίπου με πιάνουν τα διαόλια μου και ξοδεύω 2-3 βράδυα στέλνοντας emails και συμπληρώνω φόρμες καταγγελίας. Από κτηματομεσιτικά γραφεία στην Αμερική μέχρι πολιτικά κόμματα στην Σλοβακία και λευκώματα στην Ελλάδα, όλοι έχουν πάρει το μερίδιό τους! Κάθε φορά πολλοί γνωστοί μου λένε ότι δεν έχει νόημα, δεν αλλάζει κάτι κτλ. Κάθε φορά παίρνω για απάντηση τις ίδιες ηλίθιες δικαιολογίες. Κάποιες φορές αυτοί που δικαιολογούνται έχουν πράγματι δίκιο, είναι εύκολο να καταλάβεις πότε συμβαίνει αυτό. Τις περισσότερες όμως όχι. Έχουμε όλοι βουτήξει μέσα στο ετσι θέλω και δεν κάνουμε ούτε το παραμικρό για να σεβαστούμε τους κανόνες που θέτει ο άλλος (οι οποίοι στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι και αρκετά γενναιόδωροι!).

Ποιά φωτογραφία μου είναι πρωταθλήτρια;

...τούτη εδώ!

Χτες είχαμε άλλο ένα χτύπημα με εκείνο το βιντεάκι που έσκασε μύτη για να μας ανυψώσει το φρόνημα. Η φωτογραφία περήφανα πιάνει το φόντο μαζί με άλλες που η παραγωγή του βίντεο τις μάζεψε ποιός ξέρει από πού. Η γνωστή φόρμα συμπληρώθηκε για άλλη μία φορά και όπως πάντα περιμένουμε τα αποτελέσματα.

Και ποιό το κέρδος, θα ρωτήσεις. Όπως το εννοείς, κανένα. Κέρδος μόνο όταν σκέφτομαι ότι δεν τα έχω παρατήσει ακόμα και ότι θα συνεχίζω να πρήζω όποιον νομίζει ότι είναι έξυπνος. Κέρδος όταν σκέφτομαι ότι έχω πείσει 2-3 άτομα να κάνουν το ίδιο πράγμα.

ΥΓ. Όσοι έχετε δημοσιευμένες φωτογραφίες κάπου στο νετ κοιτάξτε εδώ:
http://www.google.com/insidesearch/features/images/searchbyimage.html
Εγκαθιστώντας το extension για chrome ή firefox είναι πολύ εύκολο να βρείτε κι εσείς τις αντίστοιχες περιπτώσεις.

ΥΓ2. Χίλια συγνώμη για την προέγκριση στα σχόλια αλλά βλέποντας τι γίνεται στο youtube κτλ σκέφτηκα ότι ίσως είναι καλή ιδέα για λίγο.

Άσπρα σπαράγγια, καβαλιώτικα

Μόλις γύρισα από το σούπερ. Σπαράγγια από την Καβάλα με τα όλα τους. Μακρουλά, χοντρά, ζουμερά με γαλάζια περικεφαλαία στην ετικέτα. 3,98 ευρώ το κιλό. Δίπλα τα ντόπια. Ίδια αλλά χωρίς την περικεφαλαία 11,90 ευρώ το κιλό. Τον λατρεύω τον καπιταλισμό!

Easter, over and out!

Γεμάτο σαββατοκύριακο, ωραίο. Πρωί του Σαββάτου φτάσαμε στο Russan για περπάτημα στο φαράγγι του ποταμού Gardon. Δεν ήταν και κανένα σπουδαίο μονοπάτι, κυρίως διαδρομή σε χωματόδρομους ανάμεσα σε πουρνάρια, αλλά μας αποζημίωσε με μερικές ωραίες εικόνες.

Πέταλο του ποταμού

Η γέφυρα του Saint-Nicolas. Πριν δυο βδομάδες αυτό το κομμάτι ήταν
τελείως στεγνό αφού όταν η ροή είναι χαμηλή το ποτάμι περνάει
υπόγεια και βγαίνει λίγο παραπέρα.  

Το χωριό Vic. Πραγματικά η εικόνα της ημέρας!

Κάτι παραπάνω από 2:30 ώρες περπάτημα με φουλ γκάζια και ροδοκοκκίνισμα από τον ήλιο. Πριν την επιστροφή, στάση στο κατάστημα ονόματι "Istanbul" για αναπλήρωση με διπλά κεμπάπια με "hot sauce". Στο σπίτι προετοιμασία για την επόμενη μέρα και την επίσκεψή μας στο Montpellier.

Κασόπιτα και ένα καζάνι χαλβάς

Την Κυριακή στον δρόμο ανυπομονησία για να γνωρίσουμε αυτόν τον τύπο που ανταλλάξαμε πριν ένα μήνα στοιχεία στα σχόλια ενός blog και μας κάλεσε για πασχαλινό τραπέζι σε σπίτι Γάλλου φίλου του. Βρεθήκαμε και είμασταν σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Καλό αυτό γιατί χωρίς χρονοτριβή πέσαμε στις προετοιμασίες για το τραπέζι (βασικά ήταν δύο τραπέζια) που αν έβγαινε στην τιβί δικαιωματικά θα έπαιρνε τον τίτλο "Wipeout: Ελλάδα Vs. Γαλλία".

Μεζεδοτράπεζο (τα προκαταρτικά)

Ανταγωνίστηκαν τα βαμμένα αυγά κότας με τα βαμμένα αυγά ορτυκιού, ο παστουρμάς Μιράν με το σπιτικό φουά-γκρα, το ούζο με την σαμπάνια, η ρετσίνα με ερυθρό δωδεκαετίας, οι βάσκικες πιπεριές με το τζατζίκι. Το κοντοσούβλι έπαιξε μόνο του γιατί δεν κατέβηκε αντίπαλος.

Τα μοντέλα φωτογραφίζονται  πάντα
δίπλα στην πισίνα!

Όλοι μας στη μάχη το παίξαμε Ελβετοί και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καθαρίσουμε μετά από ένα τετραωράκι. Βόλτα στη θάλασσα, κουβεντούλα και ένα γρήγορο τσάι στο σπίτι πριν ξεκινήσουμε για πίσω την ώρα που βράδυαζε.

Ακόμα να συνέλθω.

Ορίστε και η διαδρομή της πρώτης μέρας, αν και νομίζω ότι κανένας πλεόν δεν τη θυμάται...

Easter, phase 1

Σάββατο πρωί αναχώρηση από τον σταθμό της Αβινιόν με προορισμό Γενεύη. Σε κάθε μεριά κι ένας γνωστός, στη συγκεκριμένη δύο. Για έναν περίεργο λόγο δεν είχαμε καθυστέρηση με τα τρένα και έτσι πριν το μεσημέρι φτάσαμε, κλειδώσαμε τα πράγματα και βγήκαμε για ξενάγηση στην πόλη. Όμορφη πόλη και όχι πολύ μεγάλη. Τα κυριότερα αξιοθέατα είναι ο καθεδρικός (μάπα φωτό, δεν βάζω τίποτα)...

...ένας σπασμένος σωλήνας ύδρευσης

...και ένα ρολόι!

Αν οι Ελβετοί έβλεπαν τη ρολογάρα που έχουμε στην Τσιμισκή θα μάζευαν τα μπογαλάκια τους για τον νότο! Από εκεί και πέρα επιστροφή στο σπίτι, μαμ και νάνι. Ο καιρός ήταν βαρύς και είχα ανησυχίες για την ανάβαση της επόμενης ημέρας στα Jura. 

Ξύπνημα το επόμενο πρωί με ψιχάλα και μουντίλα. Το βουνό πάνω από το σπίτι κλειστό από σύννεφα. Η πεζοπορική εκστρατεία μετατρέπεται σε καφέ και κρουασάν με θέα τις Άλπεις και το Mont Blanc που βρίσκονται απέναντι.

Οι Άλπεις. Λίγο αριστερότερα του κέντρου το Mont Blanc.

Φυσικά προς το μεσημέρι ο καιρός τοπικά βελτιώθηκε και έτσι κατάφερα να βγάλω μία φωτογραφία προς τα Jura πριν πάμε για πριβέ ξενάγηση στο CERN (όχι κι άσχημα!).

Le Reculet από το Thoiry.

Το βράδυ ο καιρός είχε ανοίξει περισσότερο...

Aiguille du Midi (αλήθεια!) πάνω στο κουνημένο φεγγάρι.

Το απόγευμα ακολούθησε αποκριάτικη παρέλαση σε γειτονικό χωριό (θα μπει σε ξεχωριστό post μόλις εμφανιστούν οι αναλογικές). Μετά την κατανάλωση ικανής ποσότητας αλκοόλ, επιστροφή στο σπίτι για πασχαλινό τραπέζι, κρασιά και μπύρες που έληξαν στις 3 το πρωί. Η τελευταία μέρα μας στην περιοχή αφιερώθηκε σε περίπατο εν μέσω λιβαδακίων στα γαλλοελβετικά σύνορα, όπου απολαύσαμε τις θετικές πλευρές της συνθήκης του Σένγκεν αλλάζοντας κράτος κατά το δοκούν.

Η δεύτερη φάση του φετινού πάσχατος θα λάβει χώρα εκτός απροόπτου στα πέριξ του Μονπελιέ, χάρη στο γραφείο γνωριμιών "Ο Σκύλος". Over.

Ήρθαν οι εορτές

...όπως μας ενημερώνει άλλωστε το αφισάκι στην πόρτα της τοπικής εκκλησίας!

The party is here!

Αναχώρηση αύριο το πρωί για Γενεύη να δούμε φίλους μετά από καιρό. Ίσως κάνουμε και κανένα βουναλάκι !

Φυτολογία

Το προηγούμενο Σάββατο είχα παραδοσιακά αργό ξύπνημα. Δυο γουλιές καφέ και φύγαμε για το Uzes όπου πλέον κάνουμε κάθε βδομάδα τα ψώνια μας. Η πόλη πανέμορφη αλλά βλέπεις ότι σιγά-σιγα γεμίζει από Άγγλους συνταξιούχους που έρχονται για τις διακοπές τους. Βρωμοτουρίστες!

Η διαδρομή, όπως κάθε φορά, απολαυστική. Η άνοιξη μπαίνει και όλα γύρω αλλάζουν από βδομάδα σε βδομάδα. Και οι κερασιές! Απίστευτο θέαμα! Από το πουθενά σκάσανε και γεμίσαν έναν ολόκληρο κάμπο με λευκά ανθάκια! Τις έχω δει και στο ίντερνετ που τις φωτογραφίζουν στην Ιαπωνία, ευκαιρία να το κάνω κι εγώ στον γυρισμό. Φτάνουμε Uzes, ψώνια και μετά στάση στο κλασικό καφέ για μια μπυρίτσα.

Στην επιστροφή βγαίνουμε από τον κεντρικό (ναι, εκείνος στην πρώτη φωτό θεωρείται κεντρικός) και κατευθυνόμαστε προς την λευκή θάλασσα. Στοπ σε ένα βολικό σημείο. Ξεπεζεύουμε και μπαίνουμε στο χωράφι. Ψηφιακή, αναλογική 35mm, αναλογική 4.5x6cm παίρνουν φωτιά.

Μακρυνό πλάνο από τις κερασιές

Κοντινό στις κερασιές

Κάδρο με διαγώνια τις κερασιές

Ο ένας τον άλλο να βγάζουμε τις κερασιές

Κι εκεί που έχω πάρει φωτιά και το μόνο που σκέφτομαι είναι χιλιάδες λευκά ανθάκια (και δύο κίτρινα) ακούω από πίσω μου μια γεροντική φωνή:

-Φωτογραφίζετε τις βερυκοκιές; Να, εκεί απέναντι έχει κι άλλες, είναι πολύ όμορφες.

Άνοιξε η γη κάτω από τα πόδια μου. Μια ζωή μπάζο σ'αυτά. Τουλάχιστον βγήκαν καλές οι φωτογραφίες.