Στο Mont Ventoux

Γνωστό και ως βουνό των ανέμων, αφού βρίσκεται στο κέντρο του χωνιού που σχηματίζεται από την κοιλάδα του Ροδανού και δέρνεται ανηλεώς όλο τον χρόνο από τον Μαΐστρο. Επίσης γνωστό και ως το πρώτο πραγματικό βουνό που θα κάναμε μετά την άφιξή μας εδώ και το πρώτο τεστ για τα πνευμόνια μετά από ένα μήνα ατσιγάρωτοι.

Η κορυφή όπως φαίνεται από το Col des Tempetes κατά την κάθοδο.

Η διαδρομή όμορφη αν και κακοτράχαλη, γεμάτη πέτρες. Ανεβήκαμε στην κορυφή σε 3:30 ώρες χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Εκεί συναντηθήκαμε με ορδές κόσμου που είτε ανεβαίνει ποδηλατώντας (μια από τις διασημότερες αναβάσεις στον κόσμο), είτε περπατώντας (όλοι με δυο μπαγκέτες να προεξέχουν απ΄το σακίδιο), είτε κάνει mountain bike, είτε παραπέντε, είτε ανεβαίνει με το αμάξι να χουφτωθεί με τη γκόμενα (ωραιότατη άσφαλτος φτάνει ως την κορυφή).

Οι εικόνες της γιαγιάς που έχοντας πιάσει την κορυφή σταματάει να ξαποστάσει και να κολατσίσει, καθώς και αυτές των εβδομηντάχρονων που υπομονετικά κάνουν τις τελευταίες πεταλιές ολοκληρώνοντας την μπρουτάλ ανάβαση των 1600+ μέτρων, μου φέρνουν στο νου συνομήλικους που τα έχουν παρατήσει πριν καν πατήσουν τα τριάντα.

Η θέα από την κορυφή: απλά απίστευτη, ειδικά προς τα ανατολικά.

Θέα αεροπλανική. Στα πόδια μας η περιοχή που καλλιεργούνται οι λεβάντες
και έπειτα πωλούνται στους τουρίστες σε κάθε δυνατή μορφή. 

...αν κάνουμε και ζουμ γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα!

Λέγονται Devoluy, Ecrins, Queyras, Ubaye και αν είσαι καλό παιδί θα σε
πάω εκεί το καλοκαίρι. Από πίσω είναι οι Ιταλοί.

Μιας και α) δεν έχω κόψει κατάστημα που σερβίρει κοψίδια και τσίπουρα και β) τα εστιατόρια είναι ακριβό σπορ, το πρόγραμμα είχε καλαθάκι με φαγητό ετοιμασμένο από την προηγουμένη. Σταματήσαμε σε κάτι τραπεζάκια στην άκρη του δρόμου και αρχίσαμε το φαΐ άλλοτε εμψυχώνοντας τους δεκάδες ποδηλάτες που ανέβαιναν αργά και άλλοτε τρολλάροντάς τους με φράσεις όπως "όλο ίσια είναι", "μια ανηφόρα κι έφτασες" και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Κούνελος and company.

Θα ξαναπηγαίναμε, αύριο κιόλας, γιατί η δυτική πλευρά είναι κατάφυτη με πανέμορφο δάσος. Δυστυχώς ο καιρός στην περιοχή προβλέπεται λίγο άστατος αύριο, οπότε αποφασίσαμε να πάμε να βγάλουμε άλλες υποχρεώσεις.

Λίγα παραπάνω σχετικά με την διαδρομή έχω βάλει εδώ:
http://www.oreibasia.gr/forum/showthread.php?t=7569

Χωρίς τον ξενοδόχο

Να θυμηθώ αύριο να στείλω ένα email στο camping να ειδοποιήσω ότι δεν θα πάμε.



Κωλόκαιρε θα μου το πληρώσεις.

Βλαχοδήμαρχοι

Δεν τους έχουμε σε αποκλειστικότητα. Υπάρχουν παντού και τρώγονται μεταξύ τους ωσάν τα σκυλιά!

Η παραπάνω επιγραφή βρίσκεται στην πόλη της Orange και μας ενημερώνει επιγραμματικά ότι το παρόν κτίριο ανεγέρθη ενάντια στον πολεοδομικό σχεδιασμό από τον τότε σοσιαλιστή δήμαρχο της πόλεως, κάτι που κατέστη δυνατό χάρη στην συμπαράσταση του τότε σοσιαλιστή υπουργού (η υπογράμμιση δική μου). Καταλήγει δε ότι εδώ και 15 χρόνια οι Ορανζέζοι το πληρώνουν.

Δεν ξέρω αν χτίστηκε παράνομα αλλά ένα δίκιο το έχει η ταμπέλα. Το κτίριο βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου μέσα σε μια γειτονιά με αρχαίο θέατρο και πολύχρωμα διώροφα σπιτάκια.

Παραπέρα συνάντησα άλλη επιγραφή, σαφώς πιο διασκεδαστική:

"Τα γουρούνια δεν είναι αυτά που νομίζετε", σημειώνει. Η καθαριότητα είναι υπόθεση όλων!