Βίοι παράλληλοι

Κατά την Πρωτοχρονιά που είχαμε τους επισκέπτες μας πήγαμε (για δεύτερη φορά) εδώ παραπάνω, στο φαράγγι του ποταμού Ardeche. Ξεκινήσαμε από την είσοδο του φαραγγιού όπου βρίσκεται ένα χαριτωμένο μεσαιωνικό χωριό, το Aiguèze:

Η εκκλησία μέσα έχει κερματοδέκτη: με ένα δίευρο
ανάβουν τα μέσα φώτα για τρία λεπτά.

Το εξωτερικό τείχος, πάνω από το ποτάμι.

Αμέσως μετά ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει και η θέα προς το ποτάμι γίνεται αεροπλανική. 'Εχουν φροντίσει βέβαια γι'αυτό φτιάχνοντας κάτι ωραίους χώρους για στάση.

Coucou Nicolas!

Και είναι ωραίο το ποτάμι!

Από ψηλά...

...με λίγο ζουμ...

...αλλά και από χαμηλά!

Ώσπου να φτάσεις στο πλέον χαρακτηριστικό σημείο της διαδρομής. Φαντάσου ένα Θεογέφυρο αλλά στο πολύ πιο μεγάλο.

Το καλοκαίρι εδώ γίνεται της κακομοίρας.

Σαφώς παρατηρητικέ μου αναγνώστη θα πρόσεξες ότι πάνω στο μνημείο της φύσης έχει αναρτηθεί πανό, προφανώς από πολέμιους της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας κτλ κτλ. Όλες οι απορίες λύνονται καμιά εικοσαριά χιλιόμετρα παρακάτω, στο Barjac (το θυμάσαι;).

"Αν πατήσετε στη γη μας θα σας κάνουμε να ζήσετε την κόλαση" αναφέρει
το εύγλωττο σλόγκαν.

Βλέπεις αγαπητέ πως η γύρω περιοχή είναι προικισμένη με όμορφη φύση αλλά παράλληλα διαθέτει και μπόλικο φυσικό αέριο από κάτω, αέριο το οποίο κάποιοι θέλουν να εξορύξουν κάνοντας χρήση της ευγενούς μεθόδου του fracking (φάκινγκ έπρεπε να την λένε).

Αν βαριέσαι να διαβάσεις όλο το άρθρο θα στο κάνω λιανά σε τρεις γραμμές: το αέριο είναι παγιδευμένο ανάμεσα στα πετρώματα του υπεδάφους. Για να το βγάλουμε κάνουμε μια γεώτρηση και ρίχνουμε μέσα υπό τεράστια πίεση έναν σκασμό νερό μαζί με χημικούρες. Ο βράχος σπάει και το αέριο ανεβαίνει πάνω με μικρή παρενέργεια την εξάντληση των υδάτινων πόρων και την μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα. Τέλειο;

Οι Μπαρζακιανοί όμως είναι ολίγον τι μουτζαχεντίν και δεν το άφησαν έτσι. Μαζί με κόσμο από άλλες περιοχές της Γαλλίας όπου προτάθηκε η ομολογουμένως πρωτοποριακή μέθοδος σήκωσαν το κεφάλι και μπόρεσαν, τουλάχιστον προς το παρόν, να αναστείλουν την διαδικασία. Δεν επαναπαύτηκαν όμως. Ενημερώνουν συνεχώς τους επισκέπτες και παράλληλα έχουν στήσει ένα εκτεταμένο δίκτυο επικοινωνίας ώστε με την εμφάνιση των μηχανημάτων για τις γεωτρήσεις να βγουν όλοι στο δρόμο.

Στην τελική τα παιδιά και τα εγγόνια τους πιο πολύ θα έχουν ανάγκη τα δέντρα και τα ποτάμια.

No Gazaran!