Το καταραμένο ταξίδι

Ακολουθούν αποσπάσματα από το προσωπικό μου ημερολόγιο:

Πέμπτη, 5 Απριλίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

για την φίλη μου την Λουθία σου’χω πει; Όχι ε; Κάτσε να μάθεις τότε. Η Λουθία είναι μια σπανιόλα που για κάποιον ανεξήγητο λόγο όταν όλος ο κόσμος πήγαινε για Erasmus στην Κοπεγχάγη, στο Παρίσι ή το Βερολίνο, αυτή πήγε στα Γιάννενα. Εκεί και γνωριστήκαμε, χάρις στην μεσολάβιση του Χαρίλαου που τον καιρό εκείνο ήταν senior erasmus welcomer στο UoD (University of Durut για τους κατέχοντες), και η αλήθεια είναι ότι κάναμε καλή παρέα όλοι μαζί. Έκατσε μαζί μας έναν χρόνο περίπου και μετά με δυσκολία μας άφησε και την αφήσαμε για να γυρίσει στην Ισπανία της. Από τότε κρατήσαμε μια σποραδική επικοινωνία ελπίζοντας κάποια στιγμή να ξανασμίξουν οι δρόμοι μας.

Φέτος λοιπόν έπιασε δουλειά στην Βαρκελώνη κι εγώ εδώ που είμαι. Η απόσταση μας πλέον είναι κάτω από 500χμ οπότε είναι εφικτή μια επίσκεψη. Να φροντίσω με την πρώτη ευκαιρία να κανονίσω να πάμε!

Πέμπτη, 21 Ιουνίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

να θυμηθώ να κοιτάξω πότε θα πάμε στη Λουθία.

Τρίτη, 24 Ιουλίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

θύμισε μου σε παρακαλώ να κανονίσω να πάμε στη Βαρκελώνη γιατί μόνος μου αποκλείεται.

Σάββατο, 8 Σεπτεμβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

κάτσαμε σήμερα με τη Μυρσίνη και βγάλαμε πλάνο για τις βόλτες/επισκέψεις μας σε βάθος διμήνου. Είπαμε, αν δεν είναι πολύ ακριβά τα εισιτήρια, να πάμε μέσα στο Νοέμβριο και στη Λουθία!

Σάββατο, 15 Σεπτεμβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σήμερα αγόρασα τα εισιτήρια για την Ισπανία. Αεροπορικώς φεύγουμε με low cost από Μασσαλία, μέχρι εκεί θα πάμε με το αμάξι. Το καλό είναι ότι τσίμπησα τα φτηνότερα εισιτήρια του μήνα, οπότε θα μας βγει μαζί με το πάρκινγκ και τα διόδια μόνο 20-30 ευρώ ακριβότερο από το αν παίρναμε τρένο ή το αμάξι. Το κακό είναι ότι θα πρέπει να βολέψουμε πράματα για πέντε μέρες σε δυο τσαντούλες.

Κυριακή, 14 Οκτωβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

μόλις έκλεισα και το πάρκινγκ και είμαστε πανέτοιμοι για Ισπανία!

Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σήμερα πήρα ένα πολύ ανησυχητικό mail από την αεροπορική. Έλεγε “Δυστυχώς οι λεπτομέρειες του ταξιδιού σας έχουν αλλάξει. Μπείτε στην σελίδα μας για να δείτε περισσότερα. Λυπούμαστε για την αναστάτωση”. Μπήκα στην σελίδα τους και είδα ότι αλλάξαν την ημέρα αναχώρησης και από Τετάρτη την πήγαν Παρασκευή! Μεγάλη μαλακία τους, να δω πώς γίνεται να το επαναφέρω.

Μόλις έκανα μια έρευνα στο ίντερνετ που είναι γεμάτο από εκνευρισμένους πρώην πελάτες τους. Φαίνεται ότι είναι πολύ σύνηθες να σου αλλάζουν το πρόγραμμα και απ’ό,τι διαβάζω η εξυπηρέτηση πελατών τους δεν είναι ό,τι καλύτερο με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να χάνει τα χρήματά του. Μετά από πολύ ψάξιμο κατάφερα και βρήκα email επικοινωνίας και τους ζήτησα μια λύση. Τα πράγματα δεν φαίνονται καλά.

Δευτέρα, 29 Οκτωβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σήμερα βαρέθηκα να περιμένω απάντηση. Έφτιαξα έναν λογαριασμό στο twitter, τους έστειλα μήνυμα από εκεί, λέγοντας μέσες-άκρες ότι με έχουν γράψει στα @@ τους. Ύστερα πήγα για φαγητό. Μόλις επέστρεψα, για φαντάσου! Απάντηση στο email μου! Αλλαγή του εισιτηρίου χωρίς επιπλέον κόστος ή τα λεφτά σας πίσω. Σιγά μην τους άφηνα φράγκο μετά από αυτήν την ιστορία. Τα λεφτά πίσω κι ας χάσω τα 30 ευρώ του πάρκινγκ!

Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

με τα λεφτά του αεροπλάνου που θα μπουν αύριο πήρα εισιτήρια με το τρένο. Το παίρνουμε από τη Νιμ και κάνουμε μια μετεπιβίβαση μετά τα σύνορα με την Ισπανία. Μόνο 5 ώρες συνολικό ταξίδι!

Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ;;; Η Λουθία μου είπε ότι το τρένο μας από τα σύνορα ως την Βαρκελώνη ακυρώθηκε, όπως και το άλλο της ημέρας. Οι Γαλλικοί σιδηρόδρομοι δεν έχουν ανακοινώσει κάτι ακόμη αλλά (περιέργως) δεν προβλέπεται μεγάλη κινητοποίηση εδώ. Έφαγα όλο το απόγευμα ψάχνοντας λύση. Από το Φιγκέρες που θα κατεβούμε ίσως έχει κανένα λεωφορείο, σίγουρα μπορούμε όμως να νοικιάσουμε αμάξι. Στην χειρότερη μένουμε εκεί το βράδυ και ολοκληρώνουμε το ταξίδι Πέμπτη πρωί. Η Μυρσίνη αρχίζει να μου λέει ότι ίσως είναι καλύτερη ιδέα να μεταφέρουμε το ταξίδι μια βδομάδα μετά για να έχουμε την ησυχία μας.

Πριν πέσω για ύπνο τσεκάρω το κινητό μου. Οι Γάλλοι με ενημέρωναν ότι το τρένο μου δεν πρόκειται καν να φτάσει ως τα σύνορα αλλά θα τερματίσει στο Περπινιάν. Κοιμήθηκα με δυσκολία.

Τρίτη, 13 Νοεμβρίου 2012:

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

από την ώρα που ξύπνησα σήμερα είχα τον Άδωνι Γεωργιάδη να ουρλιάζει μέσα στο κεφάλι μου “Δεν θα με σταματήσετε ούτε με τανκς παλιοκομμούνια απεργοί!”. Από το γραφείο ζήτησα να μου επιστραφεί το αντίτιμο για το ακυρωμένο τρένο και το αντικατέστησα με εισιτήρια Περπινιάν-Βαρκελώνη με λεωφορείο. Είμαι ΠΟΛΥ περίεργος να δω πώς θα μας πάει αύριο.

...και τώρα τι κάνουμε έξι ώρες στο Περπινιάν;