Έφτιαξε επιτέλους που λες ο καιρός και βγήκαμε για την πρώτη μπαλκονάδα...
|
Άρχισε να την παλεύει και ο δεντρολίβανος. |
|
Φραπεδάρα, bien sûr! |
Και σκεφτόμουν που λες εκεί που άραζα στο μπαλκόνι να βάλω καμιά φωτογραφία από την βολτίτσα της περασμένης Τρίτης στην Αβινιόν. Είναι ιδανική περίοδος, καλός καιρός και λίγος κόσμος προς το παρόν.
|
...και ένας έρως προδομένος! |
Μέχρι να τα σκεφτώ όλα αυτά έπιασε συννεφιά!
|
Καλοκαιρία σου λέει, κάθε απόγευμα η ίδια ιστορία... |
Και η συνταγή μπόνους!
|
Καροτοφασολάκια με στάρι και Tholosenwurst. |
Α, θα το ξεχνούσα! Έχει και άγρια σπαράγγια αυτές τις μέρες! Βγήκαμε και για μάζεμα το προηγούμενο Σάββατο! Νόστιμα είναι, τα κάνεις βραστά με λεμόνι, τα κάνεις με ρύζι και μανιτάρια, τα κάνεις ομελέτα...
Όχι, ομελέτα δεν προκάναμε να φτιάξουμε, δυστυχώς. Βγήκε την Τετάρτη να μαζέψει άλλη μια δόση και τρόμαξε όταν είδε μπροστά της ένα μεγάλο φίδι που στο κεφάλι είχε κέρατο!
|
Να έτσι ήταν! |
|
Είχε και δεύτερο!
|
..."και ένας έρως προδομένος."
ΑπάντησηΔιαγραφήKαταπληκτικό.
Τα σέβη μου.
Όπως βλέπετε, ήτο δυστυχής η κατάληξις.
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου!
Φοβούνται ορε τα παληκάρια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ πετώντας φεύγουνε άμα χρειαστεί!
Διαγραφή'Αμαν ήτο έτσι το φιδάκι, τότε είναι απλή η αντιμετώπισή του: του βγάζεις τα γυαλιά! Α, να χαθείς, ζήλεψα την Αβινιόν... Οκ, και το λουκανικόπουλο με τα γρασίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή είναι μωρέ. Και το λουκανικόπουλο καλό είναι. :)
Διαγραφή