Είπα να βγω μια γύρα γιατί το ΣΚ δεν συνέβη τίποτα από περπάτημα και σήμερα στη δουλειά το γόνατο μου γκρίνιαξε. Αποφάσισα να πιάσω ένα μονοπάτι που δεν είχα ακολουθήσει ποτέ και φαινόταν να ανεβαίνει τον λόφο του κάστρου από την δυτική πλαγιά, την μόνη που δεν έχω κάνει ακόμη. Το μονοπάτι αποδείχτηκε άκυρο, αποφάσισα να το κόψω ίσια πάνω αλλά στα 2/3 άρχισα ξανά την κατάβαση, μην μπλέξω σε τίποτα περίεργες καταστάσεις. Ένας τύπος είχε βγάλει τον σκύλο βόλτα και στεκόταν και με χάζευε από την ρίζα του λόφου να ψάχνομαι, ενώ ένα μικρό κεδράκι μου χάρισε μια γερή αναμνηστική χαρακιά κοντά στους 20 πόντους στο δεξί πόδι (περιέργως όταν επέστρεψα λαβωμένος δεν μου φώναξε, καλό αυτό).
Μετά την μικρή αποτυχία είπα να μην επιστρέψω ταπεινωμένος αλλά να πάω μια βόλτα από τα γνωστά. Βουρ στο ωραίο μονοπάτι μέσα στα δέντρα, λίγο τρέξιμο γιατί έτσι και να'μαι λίγο πριν το κάστρο να χαζεύω.
|
Θέα προς το κάστρο |
|
Προς τον Ροδανό |
|
Ζουμ |
|
Ζουμ Ζουμ |
Τι νόμιζες, ότι δεν σ'έχω προσέξει τόσο καιρό; Το νου σου γιατί μας βλέπω να συναντιόμαστε πριν τις διακοπές!
Η διαδρομή, μικρή πλην τίμια:
Την Τετάρτη έχει Björk στο πρόγραμμα, καιρός ήταν. Τρεις μήνες κάθομαι και κοιτάω τα εισιτήρια.
Έχει κανείς συνταγή για να μη βολτάρουν σκορπιοί μέσα στο σπίτι; Αν υπάρχει κάτι συγκεκριμένα για το υπνοδωμάτιο, ακόμη καλύτερα.
Η δεύτερη φωτό είναι απο αυτές που σε κολλάνε,πολύ όμορφη.Ο ψηλός στο βάθος πρέπει να έχει πολύ ενδιαφέρον.Για σκορπιούς δυστυχώς δεν ξέρω κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίος ε; Δεν ξέρω αν είδες αναλυτικά τις φωτό της διαδρομής, έχει ένα πολύ χαριτωμένο λούκι!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Έλα καρδιά μου, δεν είναι τίποτα, σαν σκαλοπατάκια είναι!"