Ξαναβρεθήκαμε

Κι έτσι ξεκίνησες και πάλι. Με την πρώτη ευκαιρία να πας και πάλι στο ίδιο μέρος. Στη διαδρομή άρχισες να σκέφτεσαι όλο και περισσότερο ότι το συναίσθημα που είχες τις προηγούμενες φορές είναι μάλλον αληθινό.

Τα βουνά που διασχίζεις κάτι σου θυμίζουν.

Στο θυμίζουν και οι στροφές του δρόμου.

Τα σπίτια που είναι χωμένα στο πράσινο.

Τα ποτάμια φέρνουν στη μνήμη μέρη που άφησες πριν καιρό,

το ίδιο και τα γεφύρια που περνούν από πάνω τους.

Η εκκλησία στην πλατεία του χωριού,

οι βρύσες,

τα παλιά τα σπίτια,

τα δρομάκια που περπάτησες για άλλη μια φορά,

η τελευταία κλεφτή ματιά προς τα πίσω την ώρα που φεύγεις...

...και πάνω απ'όλα οι άνθρωποι. Μπορεί να έχουν διαφορετική κοψιά, μπορεί να μιλούν διαφορετική γλώσσα αλλά στην ουσία είναι οι ίδιοι άνθρωποι και αυτοί φτιάχνουν τον τόπο. Τελικά μπορεί να χάνουμε κάτι σημαντικό αλλά μας περιμένει και πάλι πίσω από την γωνία να το ανακαλύψουμε ξανά, απλά με διαφορετικό όνομα!