Τουρ ντε Σάουθερν Φρανς

Γράφω την αποψινή ανάρτηση γιατί το έχω μεγάλη ανάγκη. Ανάγκη να σταματήσω να τρώω και να απασχολήσω αλλιώς τα χέρια μου. Βλέπεις, μια χαρά τα πήγαινα αλλά πριν είκοσι μέρες περίπου έσκασε μύτη η μάνα εκπληρώνοντας το τάμα που είχε κάνει. Δεν ήρθε μόνη βέβαια, έφερε μαζί της μια καραβαλίτσα τρόφιμα τα οποία σίγουρα θα μας φτάσουν σε περίπτωση πυρηνικού χειμώνα. Ας σταματήσω όμως τα παράπονα γιατί, να λέμε και του στραβού το δίκιο, απήλαυσα και με το παραπάνω τα φασόλια (ξερά και γίγαντες), τα παστέλια, τις αντζούγιες, τον τραχανά, τις μπάμιες, τον κιμά για μακαρόνια, τους κεφτέδες, τις καριόκες, τα σαραγλί, τον καφέ, το χαρουπόμελο, το σουτζούκι και τα τρία διαφορετικά είδη παστουρμά. Ζητώ ταπεινά συγνώμη στα εδέσματα που παρέλειψα να αναφέρω.

Είχε όμως την τιμητική της, δεν μπορώ να πω. Ακόμη θυμάμαι τον ενθουσιασμό της όταν της πρωτοείπα ότι βρήκα μια αγγελία για δουλειά στην Αβινιόν. Γι'αυτό και τα γυρίσαμε όλα:

Το χουριό

Το χουριό ΙΙ

Τη Νιμ με το ποταμάκι της...

...τα ωραία κτίρια...

...και τον κορκόδειλα για σύμβολο!

Φυσικά πήραμε και τον δρόμο για το νούμερο ένα αξιοθέατο της περιοχής (και νούμερο τρία σε ολόκληρη τη Γαλλία παρακαλώ), το ρωμαϊκό υδραγωγείο Pont du Gard.

Αυτό είναι το Castillon-du-Gard, ένα όμορφο μεσαιωνικό χωριό εκεί δίπλα.

Πηγαίναμε που λες στο υδραγωγείο και κάνω μια στάση μέσα στα χωράφια για να τραβήξω την αποπάνω φωτογραφία. Εκείνη την ώρα βγαίνει μέσα από το χωράφι ένα μεγάλο τρακτέρι. Ο οδηγός του βλέπει την πινακίδα του αυτοκινήτου, σταματάει και κατεβαίνει να γνωριστούμε. Δεύτερης γενιάς, Έλληνας με καταγωγή από την Θήβα. Συναντηθήκαμε κυριολεκτικά στο τελευταίο μέρος που θα μπορούσα να φανταστώ.

Το υδραγωγείο είναι αυτό.

Τώρα θυμήθηκα όμως πως έχω μια πολύ καλύτερη φωτό του από παλιότερα την οποία δεν έχω βάλει ποτέ στο μπλόγκι.

 Ορίστε

Οι Ρωμαίοι που λες το είχαν φτιάξει ως μέρος ενός συστήματος ύδρευσης για να μεταφέρουν τα νερά ενός ποταμού από το Uzes όπου πήγαζε μέχρι τη Nimes καμιά τριανταριά και βάλε χιλιόμετρα παραπέρα. Πρόσεξε και άλλη μία λεπτομέρεια: αυτό το γιγάντιο κτίσμα φτιάχτηκε ώστε να μεταφέρει νερό πάνω από ένα ποτάμι. Ρωμαίοι: οι Σοβιετικοί της αρχαιότητας.

Πήγαμε και Uzes (δις)

Uzes ξανά

...και φυσικά στο αγαπημένο μου Lussan.

Μέχρι εδώ ήταν σαν μια ωραία επανάληψη για εμένα, αλλά είχαμε και μερικά μέρη που δεν είχα ξαναπάει.

Beaucaire

...και φυσικά Arles

...με μερικά πολύ όμορφα σοκάκια και μια ωραία αρένα.

Κάναμε κι άλλες επισκέψεις από τις οποίες δεν έχω φωτογραφίες αλλά τις κρατάω στο μυαλό μου. Την επόμενη φορά που θα έρθεις θα σε πάω κι αλλού!

Α ναι, πήγαμε και στο Cavaillon!