Η ανακάλυψη της Αμερικής

Δεν ήταν πολύ χαρούμενο λέει το χτεσινό. Καλά, ας δοκιμάσουμε σήμερα κάτι με λιγότερα σύννεφα και βροχή. Να σας παίξω τότε λίγο χωριό από την μοναδική ίσως ηλιόλουστη μέρα από τότε που γυρίσαμε.

(όλο με κατηγορεί ότι γκρινιάζω για τον καιρό τελευταία, δεν ξέρω γιατί)

Πρώτα βγαίνεις στη γειτονιά...

Πίσω από την εκκλησία έχει την πόρτα.

Από εκεί ξεκινάει το καλντεριμάκι που σε ανεβάζει σε δέκα λεπτά στο κάστρο. Πέρσι τέτοιες μέρες έφτανα πάνω τρέχοντας, σχεδόν χωρίς στάση. Φέτος όχι όμως γιατί ο καιρός είναι κακός και δεν βγαίνω όσο θέλω.

Από εκεί έχει ωραία θέα στην γύρω περιοχή που πρασίνισε παρά την κακοκαιρία.

Ζουμ! (είχα πει ότι θα την ξαναβγάλω αυτή)

Η γειτονιά από το κάστρο. Σήμερα δεν θα φαινόταν λόγω βροχής.

Μετά ξανακατεβαίνεις και πας μια βόλτα από την πλατεία κάτω από την εκκλησία. Πάνω από το τοιχάκι είναι και τα σπίτια του παλιού χωριού. Πάντα πίστευα ότι ήταν υπερβολή να έχουν ταμπέλες παντού για το που βρίσκεται το παλιό χωριό. Έτσι κι αλλιώς τρία-τέσσερα σπίτια είναι.

Να, εδώ στα δεξιά.

Που λες, πολλούς μήνες αφότου εγκατασταθήκαμε είχε μια γιορτή στην πλατεία. Γιορτή Μεσαιωνική λέει με δήθεν ιππότες, ξιφομαχίες και στα μεγάφωνα να παίζει Vangelis. Όλα τα λεφτά ήταν, ίσως πρέπει να τα γράψω ξεχωριστά κάποτε. Κάλεσα που λες κάτι φίλους για πικνίκ στο πάρκο (ωραίο κάλεσμα ρε!) και μετά να πάμε στη γιορτή. Όταν τελείωσε τους κάναμε ξενάγηση στο χωριό. Πάνω από την πλατεία έχει μια είσοδο.  

Αυτή.

-Πού πάει από εκεί;
-Πουθενά, καμιά αυλή θα είναι, λέω.
-Σίγουρα; Σαν να βγάζει κάπου.
-Σου λέω όχι. Τόσους μήνες μένουμε 100 μέτρα από εδώ, δεν θα ξέραμε;

Τελικά αποφάσισε να με αγνοήσει επιδεικτικά. Καλά έκανε, μας βρήκε λίγο παραπέρα και με χαμόγελο νίκης μας είπε ότι εκεί μέσα είναι το παλιό χωριό. Ρόμπα γίναμε.

Μετά το πέρασμα.

Άλλες φωτογραφίες εκεί μέσα δεν τράβηξα τις προάλλες γιατί είχαν βάλει κάτι αμάξια μέσα και μου χαλούσαν τα κάδρα. Δεν ξαναπήγα κιόλας από εκείνη τη μέρα γιατί βρέχει συνέχεια.

Φαίνονται κι απ'το κάστρο τρομάρα μου.

Άσχετο αυτό, είναι απ'έξω. Ωραίο όμως.

...και ωραία πόρτα.

Ορίστε, τώρα καλύτερα. Φωτογραφίες, ευχάριστη διάθεση και ιστορία με ηθικό δίδαγμα. Μ'αυτά και μ'αυτά ψιλοξέμεινα και από φρέσκο υλικό. Λέω αν φτιάξει ο καιρός το ΣΚ να πάω να μαζέψω μερικές φωτογραφίες.

Update: France's spring coldest since 1987
                Εντάξει τώρα;